dukielski

dukielski (język polski)

wymowa:

IPA: [duˈcɛlsʲci], AS: [duḱelsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Dukli, związany z Duklą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dukielski		dukielska	dukielskie	dukielscy	dukielskie
dopełniacz	dukielskiego		dukielskiej	dukielskiego	dukielskich
celownik	dukielskiemu		dukielskiej	dukielskiemu	dukielskim
biernik	dukielskiego	dukielski	dukielską	dukielskie	dukielskich	dukielskie
narzędnik	dukielskim		dukielską	dukielskim	dukielskimi
miejscownik	dukielskim		dukielskiej	dukielskim	dukielskich
wołacz	dukielski		dukielska	dukielskie	dukielscy	dukielskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Przełęcz Dukielska • Operacja dukielsko-preszowska / karpacko-dukielska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dukla ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) dukelský
• rosyjski: (1.1) дукельский, дуклинский
• słowacki: (1.1) dukliansky
• ukraiński: (1.1) дукельський, дуклянський

źródła: