docenić

docenić (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈt͡sɛ̃ɲit͡ɕ], AS: [docẽńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. doceniać)

(1.1) zob. doceniać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		docenić
czas przyszły prosty		docenię	docenisz	doceni	docenimy	docenicie	docenią
czas przeszły	m	doceniłem	doceniłeś	docenił	doceniliśmy	doceniliście	docenili
	ż	doceniłam	doceniłaś	doceniła	doceniłyśmy	doceniłyście	doceniły
	n	doceniłom	doceniłoś	doceniło
tryb rozkazujący		niech docenię	doceń	niech doceni	doceńmy	doceńcie	niech docenią
pozostałe formy czas zaprzeszły m doceniłem był doceniłeś był docenił był doceniliśmy byli doceniliście byli docenili byli ż doceniłam była doceniłaś była doceniła była doceniłyśmy były doceniłyście były doceniły były n doceniłom było doceniłoś było doceniło było forma bezosobowa czasu przeszłego doceniono tryb przypuszczający m doceniłbym, byłbym docenił doceniłbyś, byłbyś docenił doceniłby, byłby docenił docenilibyśmy, bylibyśmy docenili docenilibyście, bylibyście docenili doceniliby, byliby docenili ż doceniłabym, byłabym doceniła doceniłabyś, byłabyś doceniła doceniłaby, byłaby doceniła doceniłybyśmy, byłybyśmy doceniły doceniłybyście, byłybyście doceniły doceniłyby, byłyby doceniły n doceniłobym, byłobym doceniło doceniłobyś, byłobyś doceniło doceniłoby, byłoby doceniło imiesłów przymiotnikowy przeszły m doceniony, niedoceniony docenieni, niedocenieni ż doceniona, niedoceniona docenione, niedocenione n docenione, niedocenione imiesłów przysłówkowy uprzedni doceniwszy rzeczownik odczasownikowy docenienie, niedocenienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przecena ż, cena ż, docenianie n, docenienie n

czas. doceniać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: doceniać

• kaszubski: (1.1) achtnąc

źródła: