dobić
dobić (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. dobijać)
- (1.1) aspekt dokonany od: dobijać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik dobić czas przyszły prosty dobiję dobijesz dobije dobijemy dobijecie dobiją czas przeszły m dobiłem dobiłeś dobił dobiliśmy dobiliście dobili ż dobiłam dobiłaś dobiła dobiłyśmy dobiłyście dobiły n dobiłom dobiłoś dobiło tryb rozkazujący niech dobiję dobij niech dobije dobijmy dobijcie niech dobiją pozostałe formy czas zaprzeszły m dobiłem był dobiłeś był dobił był dobiliśmy byli dobiliście byli dobili byli ż dobiłam była dobiłaś była dobiła była dobiłyśmy były dobiłyście były dobiły były n dobiłom było dobiłoś było dobiło było forma bezosobowa czasu przeszłego dobito tryb przypuszczający m dobiłbym,
byłbym dobiłdobiłbyś,
byłbyś dobiłdobiłby,
byłby dobiłdobilibyśmy,
bylibyśmy dobilidobilibyście,
bylibyście dobilidobiliby,
byliby dobiliż dobiłabym,
byłabym dobiładobiłabyś,
byłabyś dobiładobiłaby,
byłaby dobiładobiłybyśmy,
byłybyśmy dobiłydobiłybyście,
byłybyście dobiłydobiłyby,
byłyby dobiłyn dobiłobym,
byłobym dobiłodobiłobyś,
byłobyś dobiłodobiłoby,
byłoby dobiłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m dobity, niedobity dobici, niedobici ż dobita, niedobita dobite, niedobite n dobite, niedobite imiesłów przysłówkowy uprzedni dobiwszy rzeczownik odczasownikowy dobicie, niedobicie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dobijać
- źródła: