diachronisch
diachronisch (język niemiecki) edytuj
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jęz. diachroniczny
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader diachronische
ein diachronischer
diachronischerdie diachronische
eine diachronische
diachronischedas diachronische
ein diachronisches
diachronischesdie diachronischen
diachronischen
diachronischeGen. słaba
mieszana
mocnades diachronischen
eines diachronischen
diachronischender diachronischen
einer diachronischen
diachronischerdes diachronischen
eines diachronischen
diachronischender diachronischen
diachronischen
diachronischerDat. słaba
mieszana
mocnadem diachronischen
einem diachronischen
diachronischemder diachronischen
einer diachronischen
diachronischerdem diachronischen
einem diachronischen
diachronischemden diachronischen
diachronischen
diachronischenAkk. słaba
mieszana
mocnaden diachronischen
einen diachronischen
diachronischendie diachronische
eine diachronische
diachronischedas diachronische
ein diachronisches
diachronischesdie diachronischen
diachronischen
diachronische
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Diachronie ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. diachronisch • diamesisch • diatopisch • diaphasisch • diastratisch
- źródła: