diachroniczny

diachroniczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) jęz. uwarunkowany czasowo

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	diachroniczny		diachroniczna	diachroniczne	diachroniczni	diachroniczne
dopełniacz	diachronicznego		diachronicznej	diachronicznego	diachronicznych
celownik	diachronicznemu		diachronicznej	diachronicznemu	diachronicznym
biernik	diachronicznego	diachroniczny	diachroniczną	diachroniczne	diachronicznych	diachroniczne
narzędnik	diachronicznym		diachroniczną	diachronicznym	diachronicznymi
miejscownik	diachronicznym		diachronicznej	diachronicznym	diachronicznych
wołacz	diachroniczny		diachroniczna	diachroniczne	diachroniczni	diachroniczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) językoznawstwo diachroniczne • metoda diachroniczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diachronia ż

przysł. diachronicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. diachroniczny • diafazyczny • diaintegratywny • diamezyczny • diatechniczny • diatopiczny • diastratyczny

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) diachronisch

źródła: