dławisz

dławisz (język polski)

dławisz (1.2)

dławisz (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Celastrus L. rodzaj roślin z rodzaju dławiszowców; zob. też dławisz w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju dławisz (1.1)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp oznajm. od dławić

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dławisz	dławisze
dopełniacz	dławisza	dławiszy / dławiszów
celownik	dławiszowi	dławiszom
biernik	dławisz	dławisze
narzędnik	dławiszem	dławiszami
miejscownik	dławiszu	dławiszach
wołacz	dławiszu	dławisze

przykłady:

(1.1) Dławisz jest najcenniejszym pnączem o ozdobnych owocach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dławisz okrągłolistny • dławisz amerykański • dławisz groniasty (daw. dławisz wielkolistny) • dławisz ciernisty • dławisz wielkopączkowy (daw. dławisz brodawkowaty) • dławisz sinolistny • dławisz Hookera • dławisz wiechowaty • dławisz kropkowany • dławisz Rosthorna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

hiponimy:

(1.1) dławiszowce

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dławiszowiec m, dławiszowce nmos, dławiszowate nmos, dławik m, dławienie n, udławienie n, zadławienie n, dławnica ż, dławica ż

czas. dławić ndk., udławić dk., zadławić dk.

przym. dławiszowaty, dławikowy, dławicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dławić (rozrastające się silnie pędy tego pnącza często owijają się wokół drzew „dławiąc” pnie)

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) jesenec m; (1.2) jesenec m, zimokeř m
• fiński: (1.1) kelasköynnökset; (1.2) kelasköynnökset
• łaciński: (1.1) Celastrus m; (1.2) celastrus m
• niemiecki: (1.1) Baumwürger ż; (1.2) Baumwürger ż
• rosyjski: (1.1) древогубец m; (1.2) древогубец m
• ukraiński: (1.1) деревогубець m; (1.2) деревогубець m

źródła: