cintorín

cintorín (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) cmentarz

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cintorín	cintoríny
dopełniacz	cintorína	cintorínov
celownik	cintorínu	cintorínom
biernik	cintorín	cintoríny
miejscownik	cintoríne	cintorínoch
narzędnik	cintorínom	cintorínmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) centrálny / dedinský / evanjelický / historický / katolícky / mestský / miestny / národný / nový / pravoslávny / starý / verejný / vojenský / židovský cintorín • symbolický cintorín • byť / pochovať niekoho / vykopať hrob na cintoríne

synonimy:

(1.1) książk. nekropola; reg. cmiter; gw. cinter; peryfr. mesto mŕtvych; zdrobn. cintorínik, cintorínček

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. cintorínik m, cintorínček m

przym. cintorínsky, cintorínový

związki frazeologiczne:

ležať na cintoríne / odpočívať na cintoríne • smrdieť cintorínom • ticho ako na cintoríne

etymologia:

(1.1) p.łac. cimiterium, łac. coemeterium → cmentarz < gr. κοιμητήριον (koimeterion) → miejsce spoczynku

uwagi:

źródła: