blankiet

blankiet (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈblãŋʲcɛt], AS: [blãŋʹḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) papier, druk, który należy wypełnić

(1.2) arkusz korespondencyjny

(1.3) środ. przyjęcie taneczne połączone ze spożywaniem alkoholu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) formularz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. blankietowy

rzecz. blankiecik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Blankett, niderl. blanket z st.franc. blanquet od blanc (biały)

uwagi:

por. in blanco

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бланк m
• rosyjski: (1.1) бланк m
• ukraiński: (1.1) бланк m

źródła: