betjent (język duński) edytuj

 
to danske betjente (1.2)
wymowa:
Dania: [beˈtjænˀt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) funkcjonariusz
(1.2) policjant
odmiana:
(1) en betjent, betjenten, betjente, betjente
przykłady:
(1.2) Betjenten var nødt til at trække sit våben mod provokatøren.Funkcjonariusz był zmuszony do wyciągnięcia broni przeciw prowokatorowi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) politibetjent
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. betjene
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Bedienter
uwagi:
źródła: