bangkocki
bangkocki (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [bãŋkˈːɔʦ̑ʲci], AS: [bãŋ•kocʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -nk- • gemin.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bangkocki bangkocka bangkockie bangkoccy bangkockie dopełniacz bangkockiego bangkockiej bangkockiego bangkockich celownik bangkockiemu bangkockiej bangkockiemu bangkockim biernik bangkockiego bangkocki bangkocką bangkockie bangkockich bangkockie narzędnik bangkockim bangkocką bangkockim bangkockimi miejscownik bangkockim bangkockiej bangkockim bangkockich wołacz bangkocki bangkocka bangkockie bangkoccy bangkockie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bangkok m, bangkokijczyk m, bangkokijka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) bangkokar
- białoruski: (1.1) бангкокскі
- czeski: (1.1) bangkocký
- francuski: (1.1) bangkokois, bangkokien
- rosyjski: (1.1) бангкокский
- słowacki: (1.1) bangkocký
- ukraiński: (1.1) бангкокський
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 42.
