aseitas

aseitas (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹aseitas›

podział przy przenoszeniu wyrazu: a•se•i•tas

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. teol. niezależność bytu od niczego innego

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	aseitas	aseitas
dopełniacz	aseitas	aseitas
celownik	aseitas	aseitas
biernik	aseitas	aseitas
narzędnik	aseitas	aseitas
miejscownik	aseitas	aseitas
wołacz	aseitas	aseitas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) samoistność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. aseitas

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aseity
• łaciński: (1.1) aseitas ż
• niemiecki: (1.1) Aseität ż
• włoski: (1.1) aseità ż

źródła:

aseitas (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) śr.łac. filoz. aseitas

odmiana:

(1.1) āseitās, āseitātis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	āseitās	āseitātēs
dopełniacz	āseitātis	āseitātum
celownik	āseitātī	āseitātibus
biernik	āseitātem	āseitātēs
ablatyw	āseitāte	āseitātibus
wołacz	āseitās	āseitātēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) abalietas

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. a + se + -itas; źródłosłów dla ang. aseity, pol. aseitas, wł. aseità

uwagi:

źródła: