wymowa:
Dania: [αræ'sdeˀɔ]
znaczenia:

czasownik

(1.1) aresztować
odmiana:
(1.1) at arrestere, arresterer, arresterede, arresteret
przykłady:
(1.1) Kvinden blev arresteret for mord.Kobietę aresztowano pod zarzutem morderstwa.
(1.1) Alle, der deltog i den politiske demonstration, blev arresteret.Wszyscy, którzy wzięli udział w demonstracji politycznej, zostali zaaresztowani.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anholde
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arrest, arrestation, arrestant
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.franc. arrester
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) aresztować
odmiana:
(1.1) å arrestere, arresterer, arresterte, arrestert
przykłady:
(1.1) Kvinnen ble arrestert for mord.Kobietę aresztowano pod zarzutem morderstwa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: