Stettin

Stettin (język duński)

Stettin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Szczecin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Stettin (język niemiecki)

Stettin (1.1) auf der Karte Polens

wymowa:

IPA: [ˈʃtɛtɪn]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Szczecin

odmiana:

(1.1) lp Stettin, ~s, ~, ~

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Stettiner

rzecz. Stettiner m, Stettinerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Stettin (język szwedzki)

Stettin (1.1) på en karta över Polen

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Szczecin

odmiana:

przykłady:

(1.1) Från Stettin vid Östersjön till Trieste vid Adriatiska havet har en järnridå sänkt sig tvärs över kontinenten. → Od Szczecina nad Bałtykiem po Triest nad Adriatykiem zapadła żelazna kurtyna, dzieląc kontynent.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: