ständig

ständig (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʃtɛndɪç]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, ciągły

w funkcji przysłówka

(2.1) stale, ciągle

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ständige ein ständiger ständiger	die ständige eine ständige ständige	das ständige ein ständiges ständiges	die ständigen ständigen ständige
Gen.	słaba mieszana mocna	des ständigen eines ständigen ständigen	der ständigen einer ständigen ständiger	des ständigen eines ständigen ständigen	der ständigen ständigen ständiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ständigen einem ständigen ständigem	der ständigen einer ständigen ständiger	dem ständigen einem ständigen ständigem	den ständigen ständigen ständigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den ständigen einen ständigen ständigen	die ständige eine ständige ständige	das ständige ein ständiges ständiges	die ständigen ständigen ständige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ständig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciągły, ustawiczny, stały

przysłówek

(2.1) ciągle, ustawicznie, stale

odmiana:

(1.1) ständig, ständigt, ständiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. ständigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: