scheu

scheu (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ʃɔɪ̯]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieśmiały (o człowieku)

(1.2) płochliwy (o zwierzęciu)

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der scheue ein scheuer scheuer	die scheue eine scheue scheue	das scheue ein scheues scheues	die scheuen scheuen scheue
Gen.	słaba mieszana mocna	des scheuen eines scheuen scheuen	der scheuen einer scheuen scheuer	des scheuen eines scheuen scheuen	der scheuen scheuen scheuer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem scheuen einem scheuen scheuem	der scheuen einer scheuen scheuer	dem scheuen einem scheuen scheuem	den scheuen scheuen scheuen
Akk.	słaba mieszana mocna	den scheuen einen scheuen scheuen	die scheue eine scheue scheue	das scheue ein scheues scheues	die scheuen scheuen scheue

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Scheue ż, Scheu ż

czas. scheuen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: