телефонувати

телефонувати (język ukraiński)

хтось телефону́є (1.1)

хтось телефону́є (1.1)

transliteracja:

telefonuvati

wymowa:

телефонува́ти zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik dwuaspektowy zwrotny

(1.1) telefonować (przywołać/przywoływać dzwonkiem lub innym sygnałem kogoś do rozmowy przez telefonu)

(1.2) telefonować (powiadamiać/powiadomić słownie przez telefon)

odmiana:

(1.1-2)

 

bezokolicznik			телефонува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			телефону́ймо
	2 os.	телефону́й		телефону́йте
	czas przyszły
	1 os.	телефонува́тиму		телефонува́тимемо, телефонува́тимем
	2 os.	телефонува́тимеш		телефонува́тимете
	3 os.	телефонува́тиме		телефонува́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	телефону́ю		телефону́ємо, телефону́єм
	2 os.	телефону́єш		телефону́єте
	3 os.	телефону́є		телефону́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		телефону́ючи
	czas przeszły
	m	телефонува́в		телефонува́ли
	ż	телефонува́ла
	n	телефонува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		телефонува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) дзвони́ти

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. телефон m, телефонування n, телефонія ż, телефоніст m, телефоністка ż, телефоністочка ż, телефонізація ż, телефонізування n

czas. телефонізувати, телефонізуватися

przym. телефонний, телефонічний, телефонізований

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc.

uwagi:

źródła: