Okcydent
Okcydent (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kult. Zachód, ogólne określenie krajów zachodnich
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Okcydent dopełniacz Okcydentu celownik Okcydentowi biernik Okcydent narzędnik Okcydentem miejscownik Okcydencie wołacz Okcydencie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) Orient
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. okcydentalizacja ż, okcydentalizm m, okcydentalista m, okcydentalistka ż
- przym. okcydentalny, okcydentalistyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- dopuszczalna jest także pisownia małą literą
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) the Occident
- japoński: (1.1) 西洋 (せいよう, seiyō), 欧米 (おうべい, ōbei)
- niemiecki: (1.1) Okzident m
- rosyjski: (1.1) Запад m, западные страны lm
- źródła:
- ↑ Hasło „Okcydent” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.