Binden

Binden (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈbɪndən] ​

znaczenia:

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(1.1) wiązanie, związanie

(1.2) spajanie, spojenie

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: Binde

odmiana:

(1.1-2) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Binden
dopełniacz	des Bindens
celownik	dem Binden
biernik	das Binden

(2.1) zob. Binde

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Binde ż, Bindung ż, Bund n/m, Gebinde n, Binder m, Binderin ż, Gebundenheit ż

czas. binden

przym. bindend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: