Beweggrund

Beweggrund (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [bəˈveːkˌɡʁʊnt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pobudka, przyczyna, motyw

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Beweggrund	die Beweggründe
dopełniacz	des Beweggrundes des Beweggrundes	der Beweggründe
celownik	dem Beweggrund	den Beweggründen
biernik	den Beweggrund	die Beweggründe

przykłady:

(1.1) Er handelte aus niedrigen Beweggründen. → (On) działał z niskich pobudek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: