Aneks:Język ukraiński - deklinacja III
Deklinacja III - odmiana rzeczowników rodzaju żeńskiego, zakończonych w mianowniku liczby pojedynczej na spółgłoskę, np. ніч, тінь, сіль, подорож, кров, a także rzeczownika мати.
| Przypadek | Wzór odmiany - l. pojedyncza | Wzór odmiany - l. mnoga |
| Н. | -ø тінь |
-і тіні |
| Р. | -і тіні |
-ей тіней |
| Д. | -і тіні |
-ям тіням |
| З. | -ø тінь |
-і тіні |
| О. | -ю тінню |
-ями тінями |
| М. | -і тіні |
-ях тінях |
| К. | -е тіне! |
-і тіні! |
Uwagi
- w mianowniku i bierniku liczby pojedynczej po końcowej spółgłosce pisze się znak miękki ь. Wyjątkiem są słowa zakończone na spółgłoski szumiące (ш, щ, ж, ч), wargowe (п, б, м, в, ф) oraz spółgłoskę р.
- w narzędniku liczby pojedynczej spółgłoska stojąca między samogłoską a zakończeniem -ю ulega podwojeniu, np. сіль – сіллю, ніч – ніччю. Podwojenia nie ma, gdy rzeczownik kończy się na dwie spółgłoski, np. повість – повістю, lub gdy kończy się na spółgłoski: щ, п, б, м, в, ф, р; np. любов - любов'ю.
Odmiana rzeczownika мати edytuj
| Przypadek | L. pojedyncza | L. mnoga |
| Н. | мати | матері |
| Р. | матері | матерів |
| Д. | матері | матерям |
| З. | матір | матерів |
| О. | матір’ю | матерями |
| М. | матері | матерях |
| К. | мати! | матері! |