Aneks:Język ukraiński - deklinacja IV

Deklinacja I | Deklinacja II | Deklinacja III | Deklinacja IV


Deklinacja IV - odmiana rzeczowników rodzaju nijakiego, zakończonych w mianowniku liczby pojedynczej na , , u których przy odmianie pojawiają się sufiksy -ат-, -ен-, np. лоша, дівча, немовля, ім'я.

Pod względem wzorów odmiany, rzeczowniki te można podzielić na trzy grupy:

Liczba pojedyncza

Przypadek Wzór 1 Wzór 2 Wzór 3
Н.
лоша

немовля

ім'я
Р. -ати
лошати
-яти
немовляти
-ені
імені
Д. -аті
лошаті
-яті
немовляті
-ені
імені
З.
лоша

немовля

ім'я
О. -ам
лошам
-ям
немовлям
-ям/-енем
ім'ям (іменем)
М. -аті
лошаті
-яті
немовляті
-ені
імені
К.
лоша!

немовля!

ім'я!

Liczba mnoga

Przypadek Wzór 1 Wzór 2 Wzór 3
Н. -ата
лошата
-ята
немовлята
-ена
імена
Р. -ат
лошат
-ят
немовлят
-ен
імен
Д. -атам
лошатам
-ятам
немовлятам
-енам
іменам
З. -ата/-ат
лошата (лошат)
-ята/-ят
немовлят
-ена
імена
О. -атами
лошатами
-ятами
немовлятами
-енами
іменами
М. -атах
лошатах
-ятах
немовлятах
-енах
іменах
К. -ата
лошата!
-ята
немовлята!
-ена
імена!

Uwagi

  • biernik liczby mnogiej przybiera formę albo taką jak mianownik (np. імена, племена), albo taką jak dopełniacz – dla określeń ludzi (np. хлоп'ят), albo obie formy – dla określeń zwierząt (np. лошата lub лошат, орлята lub орлят).
  • w dopełniaczu liczby mnogiej rzeczowników ім'я, плем'я niektórzy językoznawcy dopuszczają formę імени, племени.