пустельник

пустельник (język ukraiński)

transliteracja:

pustelʹnik

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. pustelnik, eremita, anachoreta

(1.2) przen. pustelnik, odludek, samotnik

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	пусте́льник	пусте́льники
dopełniacz	пусте́льника	пусте́льників
celownik	пусте́льникові пусте́льнику	пусте́льникам
biernik	пусте́льника	пусте́льників
narzędnik	пусте́льником	пусте́льниками
miejscownik	пусте́льникові пусте́льнику	пусте́льниках
wołacz	пусте́льнику	пусте́льники

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) пустинник, анахорет, самітник, відлюдник

(1.2) відлюдник, відлюдько, безлюдько, самітник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. пустка ż, пустота ż, пустизна ż, пустинництво n, пустинник m, пустинниця ż, пустинь ż, пустиня ż, пустир m, пустище n, пустирище n, пустельність ż, пустельництво n, пустеля ż

forma żeńska пустельниця ż

przym. пустий, пустенький, пустісінький, пустинний, пустинницький, пустельний, пустельницький

przysł. пусто, пустісінько, пустинно, пустельно

tem. słow. пусто-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: