закончыць

закончыць (język białoruski)

transliteracja:

zakončycʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) zakończyć, skończyć (wykonać coś do końca)

(1.2) skończyć (szkołę, uniwersytet, kurs itp.)

czasownik zwrotny dokonany закончыцца

(2.1) zakończyć się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) закончыць работу → zakończyć (skończyć) pracę

(1.2) закончыць школу → skończyć szkołę

synonimy:

(1.1-2) скончыць, кончыць

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: