кончыць
кончыць (język białoruski) edytuj
- transliteracja:
- končycʹ
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) кончыць пісаць → skończyć pisać • кончыць універсітэт → ukończyć uniwersytet • кончыць жыццё → zakończyć życie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. канец m, кончык m, канчатак m
- czas. канчаць
- przym. канцавы, канчатковы, кончаны
- związki frazeologiczne:
- дрэнна кончыць / кепска кончыць
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „кончыць” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 153.