веселитися

веселитися (język ukraiński)

transliteracja:

veselitisâ

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany

(1.1) weselić się, cieszyć się

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			весели́тися, весели́тись
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			веселі́мося, веселі́мось, веселі́мся
	2 os.	весели́ся, весели́сь		веселі́ться
	czas przyszły
	1 os.	весели́тимуся, весели́тимусь		весели́тимемося, весели́тимемось, весели́тимемся
	2 os.	весели́тимешся		весели́тиметеся, весели́тиметесь
	3 os.	весели́тиметься		весели́тимуться
	czas teraźniejszy
	1 os.	веселю́ся, веселю́сь		веселимо́ся, веселимо́сь, весели́мся
	2 os.	весели́шся		веселите́ся, веселите́сь
	3 os.	весели́ться		веселя́ться
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		веселячи́сь
	czas przeszły
	m	весели́вся, весели́всь		весели́лися, весели́лись
	ż	весели́лася, весели́лась
	n	весели́лося, весели́лось
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		весели́вшись

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. веселість ż, веселощі lm, веселун m, весельчак m, веселуха ż, веселка ż, веселонька ż, веселочка ż, веселиця ż, весілля n, весіллячко n, весільчанин m

czas. веселити ndk., веселіти ndk., веселішати ndk.

przym. веселий, веселенький, веселісінький, веселковий, веселчастий, веселчаний, весільний

przysł. весело, веселенько, веселісінько, веселково

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: