аргумент

аргумент (język białoruski)

transliteracja:

argument

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. argument

(1.2) mat. argument

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) трапны аргумент → trafny argument

synonimy:

(1.1) довад

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. аргументацыя ż, аргументаванне n

czas. аргументаваць dk./ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. argumentum

uwagi:

źródła:

аргумент (język bułgarski)

transliteracja:

argument

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. argument (dowód)

(1.2) mat. argument

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) убедителен аргумент

(1.2) аргумент на функция

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. аргументация ż, аргументиране n

czas. аргументирам ndk./dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

аргумент (język rosyjski)

transliteracja:

argument

wymowa:

lp IPA: [ɐrɡʊˈmʲent], ​, ​; lm IPA: [ɐrɡʊˈmʲentɨ]

podział przy przenoszeniu wyrazu: ар•гу•ме́нт

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) argument

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	аргуме́нт	аргуме́нты
dopełniacz	аргуме́нта	аргуме́нтов
celownik	аргуме́нту	аргуме́нтам
biernik	аргуме́нт	аргуме́нты
narzędnik	аргуме́нтом	аргуме́нтами
miejscownik	аргуме́нте	аргуме́нтах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. аргумента́ция ż

czas. аргументи́ровать dk./ndk.

przym. аргументацио́нный

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

аргумент (język ukraiński)

transliteracja:

argument

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. argument

(1.2) mat. argument

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) довід, доказ, обгрунтування, підтвердження

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. аргументація ż, аргументування n, аргументованість ż

czas. аргументувати

przym. аргументований

przysł. аргументовано

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. argumentum

uwagi:

źródła: