аргументировать

аргументировать (język rosyjski)

transliteracja:

argumentirovatʹ

wymowa:

IPA: [ɐrɡʊmʲɪnʲˈtʲirəvətʲ], ​ ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ар•гу•мен•ти́•ро•вать

znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) argumentować

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
bezokolicznik		аргументи́ровать
czas teraźniejszy czas przyszły prosty		аргументи́рую	аргументи́руешь	аргументи́рует	аргументи́руем	аргументи́руете	аргументи́руют
czas przeszły	m	аргументи́ровал			аргументи́ровали
	ż	аргументи́ровала
	n	—		аргументи́ровало
tryb rozkazujący		пусть аргументи́рую	аргументи́руй	пусть аргументи́рует	давай(те) аргументи́руем	аргументи́руйте	пусть аргументи́руют
czas przyszły		бу́ду аргументи́ровать	бу́дешь аргументи́ровать	бу́дет аргументи́ровать	бу́дем аргументи́ровать	бу́дете аргументи́ровать	бу́дут аргументи́ровать
pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego аргументи́рующий imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego аргументи́ровавший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego аргументи́руемый imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego аргументи́рованный imiesłów przysłówkowy współczesny аргументи́руя imiesłów przysłówkowy uprzedni аргументи́ровав, аргументи́ровавши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. аргумента́ция ż, аргуме́нт m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: