Κορίνθιος

Κορίνθιος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ko.'rin̥.θi.os]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Koryntianin, Koryntczyk, Koryntyjczyk, koryntianin, koryntczyk, koryntyjczyk

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ο Κορίνθιος	οι Κορίνθιοι
dopełniacz	του Κορινθίου / Κορίνθιου	των Κορινθίων / Κορίνθιων
biernik	τον Κορίνθιο	τους Κορινθίους / Κορίνθιους
wołacz	Κορίνθιε	Κορίνθιοι

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Κόρινθος ż, Κορίνθια ż, Κορινθία ż

przym. κορινθιακός

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. Κόρινθος + -ιος

uwagi:

źródła: