koryntyjczyk

koryntyjczyk (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Koryntu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koryntyjczyk	koryntyjczycy
dopełniacz	koryntyjczyka	koryntyjczyków
celownik	koryntyjczykowi	koryntyjczykom
biernik	koryntyjczyka	koryntyjczyków
narzędnik	koryntyjczykiem	koryntyjczykami
miejscownik	koryntyjczyku	koryntyjczykach
wołacz	koryntyjczyku	koryntyjczycy
depr. M. i W. lm: (te) koryntyjczyki

przykłady:

(1.1) Głośny doping koryntyjczyków słyszalny był na kilkanaście kilometrów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koryntczyk, koryntianin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Koryntyjczyk mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntianka ż, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntka ż, koryntówna ż

forma żeńska koryntianka ż

przym. koryncki, koryntyjski

przysł. koryntyjsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Korynt + -yjczyk < łac. Corinthus < gr. Κόρινθος

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koryntianin

źródła: