šraŋkacaun (język wilamowski) edytuj

 
šraŋkacaun (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) płot z łat przymocowanych prosto lub skośnie na krzyż[1]
odmiana:
(1.1) lp šraŋkacaun; lm šraŋkacuønn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. šraŋk m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. šraŋk + -a + caun
uwagi:
zobacz też: šraŋk²
źródła:
  1.   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 405.