świeżuteńki

świeżuteńki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɕfʲjɛʒuˈtɛ̃ɲci], AS: [śfʹi ̯ežutẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: świeży

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	świeżuteńki		świeżuteńka	świeżuteńkie	świeżuteńcy	świeżuteńkie
dopełniacz	świeżuteńkiego		świeżuteńkiej	świeżuteńkiego	świeżuteńkich
celownik	świeżuteńkiemu		świeżuteńkiej	świeżuteńkiemu	świeżuteńkim
biernik	świeżuteńkiego	świeżuteńki	świeżuteńką	świeżuteńkie	świeżuteńkich	świeżuteńkie
narzędnik	świeżuteńkim		świeżuteńką	świeżuteńkim	świeżuteńkimi
miejscownik	świeżuteńkim		świeżuteńkiej	świeżuteńkim	świeżuteńkich
wołacz	świeżuteńki		świeżuteńka	świeżuteńkie	świeżuteńcy	świeżuteńkie

przykłady:

(1.1) Piekarze niemal do każdego transportu podwozili świeżuteńki chleb.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świeżość

przym. świeżusieńki, świeżutki, świeży

przysł. świeżo, świeżusieńko, świeżuteńko, świeżutko

czas. świeżyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: