łaskotliwy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wrażliwy na łaskotanie[1]
(1.2) taki, który wywołuje łaskotki[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zlituj się pan, zaniechaj! bardzom łaskotliwa.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) być łaskotliwym • łaskotliwy brzuch • łaskotliwa pacha / pupa / skóra / stopa / pięta
(1.2) łaskotliwa tkanina / odzież • łaskotliwe ubranie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łaskotki nmos, łaskotanie n, połaskotanie n
czas. łaskotać ndk., połaskotać dk.
przym. łaskotkowy
przysł. łaskotliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „łaskotliwy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Molier Świętoszek, akt 3, scena 3, tłum. Tadeusz Boy Żeleński