Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) skromność, pokora[1]
odmiana:
(1.1) en ödmjukhet, ödmjukheten, ödmjukheter, ödmjukheterna
przykłady:
(1.1) Ödmjukhet är mitt starkaste drag.Skromność jest moją najmocniejszą cechą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ödmjuk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 562.