zaprzestać (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: za•prze•stać[1]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zaprzestawać)

(1.1) przestać coś robić[2]; przerwać jakąś czynność, zaniechać czegoś[3]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. postawić, przestać dk., przestawać ndk., zaprzestawać ndk.
rzecz. zaprzestanie n, zaprzestawanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „zaprzestać (by)” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1578.
  2.   Hasło „zaprzestać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „zaprzestać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.