Wikisłownik

zaaf

Podobna pisownia Podobna pisownia: zaf • zāf

zaaf (język turecki) edytuj

wymowa:
IPA: [zaˈaf]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) słabość (do czegoś), skłonność, pociąg[1][2]
(1.2) osłabienie woli, słabość, niemoc[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Barbara Podolak, Piotr Nykiel, Kieszonkowy słownik turecko-polski, polsko-turecki, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008, ISBN 978-83-7435-802-6.
  2. ↑ 2,0 2,1 Maria Kozłowska, Słownik turecko-polski. Türkçe-Lehçe sözlük, eMKa, Warszawa 2006, ISBN 978-83-923825-0-8.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zaaf&oldid=7176673”