wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) porzucać, porzucić, odrzucać, odrzucić
(1.2) praw. odrzucać, odrzucić
odmiana:
(1.1-2)[1] verwerfen (verwirft), verwarf, verworfen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) einen Plan / Gedanken verwerfen • eine Idee / Theorie verwerfen
(1.2) einen Antrag verwerfen • eine Berufung / Klage verwerfen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Verwerfen n, Verwerfung ż
przym. verwerflich
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: werfenabwerfenanwerfenaufwerfenauswerfenbewerfendazwischenwerfendurcheinanderwerfendurchwerfeneinwerfenentgegenwerfenentwerfenfortwerfenherwerfenhinwerfenhochwerfenloswerfennachwerfenniederwerfenumwerfenunterwerfenüberwerfenverwerfenvorwerfenwegwerfenzurückwerfenzusammenwerfenzuwerfen
źródła: