trafikkulykke

trafikkulykke (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: [trɑˈfikːʉːlʏkːe]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) wypadek drogowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) å flykte fra trafikkulykke → ucieczka z miejsca wypadku (czynu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

norw. trafikk + ulykke

uwagi:

źródła:

trafikkulykke (język norweski (nynorsk))

wymowa:

IPA: [trɑˈfikːʉːlʏkːe]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wypadek drogowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. trafikkulukke

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

norw. trafikk + ulykke

uwagi:

źródła:

trafikkulykke (język norweski (riksmål))

wymowa:

IPA: [trɑˈfikːʉːlʏkːe]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wypadek drogowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

norw. trafikk + ulykke

uwagi:

źródła: