tilgivelse

tilgivelse (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przebaczenie

odmiana:

(1.1) en tilgivelse, tilgivelsen, tilgivelser, tilgivelserne

przykłady:

(1.1) Er det bedre at spørge om tilladelse eller at tigge om tilgivelse? → Czy lepiej pytać o pozwolenie, czy żebrać o przebaczenie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) forladelse

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. tilgive

przym. tilgivelig, utilgivelig

przysł. tilgiveligt, utilgiveligt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tilgivelse (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przebaczenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: