tönen

tönen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈtøːnən] ​ IPA: [ˈtøːntə] IPA: [ɡəˈtøːnt]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) rozbrzmiewać, rozbrzmieć

(1.2) pot. pejor. piać, chwalić się

(1.3) kosmet. (lekko, nietrwale) farbować, ufarbować (np. włosy)

odmiana:

(1.1-3) tönen (tönt), tönte, getönt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tönen n, Ton m, Tönen n, Tönung ż, Getön n

czas. tonen

przym. tönend, tonal, tonisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: tönen • abtönen • antönen • austönen • ertönen • forttönen • nachtönen • übertönen • vertönen

źródła: