språk

språk (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język (mowa)

odmiana:

(1.1) et språk, språket, språk, språkene lub et språk, språket, språk, språka

przykłady:

(1.1) Han kan mange språk. → On zna wiele języków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) et fremmed språk lub et fremmedspråk → język obcy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

språk (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język (mowa)

odmiana:

(1.1) eit språk, språket, språk, språka

przykłady:

(1.1) Norsk språk høyrer til dei skandinaviske språka. → Język norweski należy do języków skandynawskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

språk (język szwedzki)

wymowa:

[språ:k] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język (mowa)

odmiana:

(1.1) ett språk, språket, språk, språken

przykłady:

(1.1) Det svenska språket tillhör de skandinaviska språken. → Język szwedzki należy do języków skandynawskich.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dataspråk • nationalspråk • programspråk • programmeringsspråk • språkfamilj • språkområde • språkljud • språklärare • teckenspråk

synonimy:

(1.1) mål, tungomål

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. språklig

czas. språka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: