spektakulär

spektakulär (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʃpɛktakuˈlɛːɐ̯]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) widowiskowy, spektakularny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der spektakuläre ein spektakulärer spektakulärer	die spektakuläre eine spektakuläre spektakuläre	das spektakuläre ein spektakuläres spektakuläres	die spektakulären spektakulären spektakuläre
Gen.	słaba mieszana mocna	des spektakulären eines spektakulären spektakulären	der spektakulären einer spektakulären spektakulärer	des spektakulären eines spektakulären spektakulären	der spektakulären spektakulären spektakulärer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem spektakulären einem spektakulären spektakulärem	der spektakulären einer spektakulären spektakulärer	dem spektakulären einem spektakulären spektakulärem	den spektakulären spektakulären spektakulären
Akk.	słaba mieszana mocna	den spektakulären einen spektakulären spektakulären	die spektakuläre eine spektakuläre spektakuläre	das spektakuläre ein spektakuläres spektakuläres	die spektakulären spektakulären spektakuläre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Spektakel n/m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

spektakulär (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) widowiskowy, spektakularny

odmiana:

(1.1) spektakulär, spektakulärt, spektakulära

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: