spùscëc sã

spùscëc sã (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) zaufać, zdać się (na kogoś)

odmiana:

przykłady:

(1.1) Tatk spùscył sã na Matkã Bòską. → Tata zaufał Matce Boskiej.

składnia:

(1.1) spùscëc sã na + B.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spùstny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: