skapitulować (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. kapitulować)

(1.1) ulec kapitulacji; podporządkować się wrogowi czy przeciwnościom
odmiana:
przykłady:
(1.1) Gdyby Grecy wiedzieli przedtem z kim będą mieć do czynienia i lepiej przygotowaliby się do boju z Antami, to nie skapitulowaliby od razu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poddać się, dać za wygraną
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skapitulowanie n, kapitulant mos, kapitulowanie n
czas. kapitulować ndk.
przym. kapitulacyjny, kapitulancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: kapitulować
źródła: