kapitulant

kapitulant (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkapʲiˈtulãnt], AS: [kapʹitulãnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek skłonny do kapitulowania, łatwo ustępujący przed trudnościami

(1.2) wojsk. strona konfliktu, która poddaje się

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kapitulant	kapitulanci
dopełniacz	kapitulanta	kapitulantów
celownik	kapitulantowi	kapitulantom
biernik	kapitulanta	kapitulantów
narzędnik	kapitulantem	kapitulantami
miejscownik	kapitulancie	kapitulantach
wołacz	kapitulancie	kapitulanci
depr. M. i W. lm: (te) kapitulanty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) przegrany

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mięczak, tchórz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapitulanctwo n, kapitulacja ż, kapitulowanie n, skapitulowanie n

czas. kapitulować ndk., skapitulować dk.

przym. kapitulancki, kapitulacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. capitulant

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) капітулянт m
• rosyjski: (1.1) капитулянт m
• ukraiński: (1.1) капітулянт m

źródła: