selbstgefällig
selbstgefällig (język niemiecki) edytuj
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zadufany
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader selbstgefällige
ein selbstgefälliger
selbstgefälligerdie selbstgefällige
eine selbstgefällige
selbstgefälligedas selbstgefällige
ein selbstgefälliges
selbstgefälligesdie selbstgefälligen
selbstgefälligen
selbstgefälligeGen. słaba
mieszana
mocnades selbstgefälligen
eines selbstgefälligen
selbstgefälligender selbstgefälligen
einer selbstgefälligen
selbstgefälligerdes selbstgefälligen
eines selbstgefälligen
selbstgefälligender selbstgefälligen
selbstgefälligen
selbstgefälligerDat. słaba
mieszana
mocnadem selbstgefälligen
einem selbstgefälligen
selbstgefälligemder selbstgefälligen
einer selbstgefälligen
selbstgefälligerdem selbstgefälligen
einem selbstgefälligen
selbstgefälligemden selbstgefälligen
selbstgefälligen
selbstgefälligenAkk. słaba
mieszana
mocnaden selbstgefälligen
einen selbstgefälligen
selbstgefälligendie selbstgefällige
eine selbstgefällige
selbstgefälligedas selbstgefällige
ein selbstgefälliges
selbstgefälligesdie selbstgefälligen
selbstgefälligen
selbstgefällige
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: