sedile
sedile (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1) sedil|e, ~is (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sedile (język włoski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sede ż, sederino m, sedentario m, sedia ż, seduta ż, sedere m, insediamento m
- czas. sedere, sedersi, insediare, insediarsi
- przym. sedentario
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.