wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) krzesło, siedzenie
odmiana:
(1.1) sedil|e, ~is (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sedes ż
czas. sedeo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[se'dile]
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stołek, zydel, ławka (ogrodowa); siedzenie powozu
(1.2) stojak na butelki z winem[1]
odmiana:
(1) lp sedile; lm sedili
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sede ż, sederino m, sedentario m, sedia ż, seduta ż, sedere m, insediamento m
czas. sedere, sedersi, insediare, insediarsi
przym. sedentario
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.