rzemyczek

rzemyczek (język polski)

rzemyczki (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: rzemień

(1.2) drobny rzemień

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzemyczek	rzemyczki
dopełniacz	rzemyczka	rzemyczków
celownik	rzemyczkowi	rzemyczkom
biernik	rzemyczek	rzemyczki
narzędnik	rzemyczkiem	rzemyczkami
miejscownik	rzemyczku	rzemyczkach
wołacz	rzemyczku	rzemyczki

przykłady:

(1.2) Sakiewkę przywiązał rzemyczkiem do pasa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) rzemień, rzemyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzemień mrz, rzemyk mrz

przym. rzemienny, rzemykowy

związki frazeologiczne:

od łyczka do rzemyczka, od rzemyczka do koniczka, po koniczku — szubieniczka • od rzemyczka do koniczka • od rzemyczka do koziczka

etymologia:

pol. rzemyk + -ek < pol. rzemień + -yk

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzemień

• nowogrecki: (1.1) λουράκι n; (1.2) λουράκι n

źródła: