resning

resning (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) stawianie, postawienie, wznoszenie, wzniesienie

(1.2) wzniesiona/wyniosła postawa/pozycja

(1.3) przen. (o osobowości) prawość, szlachetność, cnota

(1.4) przen. (np. o sztuce) ważkość

(1.5) powstanie, bunt

(1.6) praw. wznowienie postępowania sądowego

odmiana:

(1) en resning, resningen, resningar, resningarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) andlig resning → prawość charakteru • moralisk resning → prawość moralna

synonimy:

(1.5) uppror, revolt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. resa

czas. resa

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. resa + -ning → stawiać + utworzenie rzeczownika

uwagi:

(1.6) por. överklagande

nie mylić z: rensning → czyszczenie

źródła: