rauchen

rauchen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /raʊxən/ ​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) palić (papierosy)

(1.2) dymić

odmiana:

(1.1-2) rauch|en (raucht), rauchte, geraucht (haben)

przykłady:

(1.1) Hier darf man rauchen. → Tutaj wolno palić.

składnia:

kolokacje:

(1.1) eine Zigarette / eine Pfeife / einen Joint rauchen • auf Lunge rauchen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) paffen

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rauchen n, Rauch m, Raucherei ż, Raucher m, Raucherin ż

związki frazeologiczne:

(1.1) wie ein Schlot rauchen

etymologia:

śwn. rouchen << swn. rouhhen

por. niderl. roken, ang. reek, szw. röka

uwagi:

zobacz też: rauchen • abrauchen • anrauchen • einrauchen • mitrauchen • verrauchen

źródła: