półnuta

półnuta (język polski)

półnuta (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. nuta trwająca połowę całej nuty; zob. też półnuta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	półnuta	półnuty
dopełniacz	półnuty	półnut
celownik	półnucie	półnutom
biernik	półnutę	półnuty
narzędnik	półnutą	półnutami
miejscownik	półnucie	półnutach
wołacz	półnuto	półnuty

przykłady:

(1.1) Cała nuta jest tak długa jak dwie półnuty.

(1.1) To może trochę dziwić, ale dzisiaj na świecie, i w Polsce także, muzykę do filmu pisują ludzie, którzy nie odróżniają krzyżyka od bemola czy ćwiartki od półnuty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nuta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: cała nuta • półnuta • ćwierćnuta • ósemka • szesnastka • trzydziestodwójka • sześćdziesięcioczwórka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) minim, half note
• baskijski: (1.1) zuri
• duński: (1.1) halvnode w
• francuski: (1.1) blanche ż
• hiszpański: (1.1) blanca ż
• niemiecki: (1.1) halbe Note ż
• norweski (bokmål): (1.1) halvnote m
• norweski (nynorsk): (1.1) halvnote m
• nowogrecki: (1.1) μισό n
• tuvalu: (1.1) āfanota
• włoski: (1.1) minima ż, metà ż

źródła: